Konsekwencją postępu medycyny, jest to, że współcześnie przeprowadzane operacje wiążą się ze zmniejszonym ryzykiem dla pacjenta, ponadto dąży się do zminimalizowania wielkości blizny pozostającej po zabiegu i unikania operacji ,,na otwarto”. Z tego względu za metodę bezpieczną dla pacjenta i chętnie wybieraną przez lekarzy uznaje się artroskopię. Jeżeli cierpisz na problemy ze stawem skokowym i zasugerowano ci poddanie się artroskopii stawu skokowego, koniecznie przeczytaj poniższy artykuł, z którego dowiesz się czym dokładnie, jest wspomniany zabieg, jak przebiega i jak należy się do niego przygotować.
Czym jest artroskopia stawu skokowego i jakie są jej zalety?
Kiedy przeprowadza się artroskopię stawu skokowego?
Artroskopia stawu skokowego jest przeprowadzana w celach zarówno diagnostycznych, jak i naprawczych. Najczęściej poddawani są jej pacjenci, którzy doświadczyli urazu, w wyniku którego doszło do uszkodzenia chrząstki, więzadeł i kości, lub u których występują: wyrośla kostne śródstawowe (osteofity), ciała wolne w stawie, ewentualnie zrosty tkankowe upośledzające biomechanikę stopy.
Dzięki artroskopii stawu skokowego można wyleczyć większość patologii tkanek w obrębie stawu, w tym te najczęściej występujące:
- złamanie kości skokowej z przemieszczeniem;
- uszkodzenie chrząstki,
- niektóre zerwania więzadeł,
- usunięcie wyrostka Stieda lub kostki trójkątnej,
- zwyrodnienie w ramach procedury usztywnienia artroskopowego stawu,
- konflikt fałdu, lub blizn po urazach.
Bardzo częstym powodem artroskopii stawu skokowego jest także konflikt kostny przedni lub tylny. Jest to schorzenie wywołujące ból podczas zginania grzbietowego i podeszwowego stopy w stawie skokowym. Zwykle jest wynikiem nakładających się na siebie mikrourazów, skutkujących powstawaniem osteofitów, czyli wyrośli kostnych, które w istotny sposób ograniczają ruchomość w stawie. Podczas zabiegu usuwa się tkanki i osteofity. Wskazaniem do artroskopii jest także niestabilność w stawie skokowym, która jest niebezpieczna ze względu na nawracające skręcenia. Pacjenci cierpiący na niestabilność stawu skokowego skarżą się na uczucie uciekania stawu. Jeżeli niestabilność nie jest właściwie leczona ślizg w stawie, staje się nieprawidłowy i dochodzi do ograniczenia ruchomości. Przy pomocy artroskopii można naprawić uszkodzone więzadło, przywracając stabilność stawu i usunąć osteofity, które ograniczają jego ruchomość.
Kolejnym wskazaniem do artroskopii jest uszkodzenie kostno-chrzęstne w stawie skokowym, którego przyczyna polega na oddzieleniu się fragmentu kości i chrząstki (najczęściej w wyniku urazu). Przy niewielkich uszkodzeniach kostno-chrzęstnych, podczas artroskopii, ortopeda usuwa oddzielony fragment i nawierca kości, aby pobudzić tworzenie się tkanki bliznowatej przypominającej chrząstkę w miejscu uszkodzenia. Przy dużych uszkodzeniach dodatkowo można zastosować membranę kolagenową, która ma być substytutem chrząstki, która będzie zastępować funkcję chrząstki i wypełniać ubytek.
Umów konsultację u chirurga stopy w Centrum Medycznym Medicum w Warszawie
Zadzwoń lub napisz
Jak przebiega artroskopia stawu skokowego?
Pacjent przed operacją stawu skokowego powinien być zawsze dokładnie zbadany przez lekarza ortopedę. Co więcej, powinien z nim zostać przeprowadzony wywiad, podczas którego lekarz pyta pacjenta o obecne dolegliwości bólowe i przebyte urazy. Z badań dodatkowych obrazowych najważniejsze są prawidłowo wykonane badanie RTG stawów skokowych oraz rezonans magnetyczny.
W trakcie operacji, na nogę pacjenta zakłada się opaskę uciskową. Następnie anestezjolog podaje znieczulenie, zwykle podpajęczynówkowe z dodatkowym znieczuleniem nerwów obwodowych. Lekarz przeprowadzający zabieg, dokonuje dwóch nacięć z przodu i z tyłu kostki, przez które wprowadzany jest artroskop i instrumenty. Co ciekawe do stawu wprowadza się płyn, który ma służyć poprawieniu widoczności uzyskiwanej przez wprowadzoną kamerę. Po zakończeniu zabiegu zakłada się szwy, które zabezpiecza się sterylnym opatrunkiem.
Artroskopię można podzielić na:
- artroskopię przedziału tylnego z dostępem do ścięgna Achillesa uzyskanym od strony pięty;
- artroskopię przedziału przedniego z dostępem od strony palców stopy.
Rehabilitacja po artroskopii stawu skokowego
Bezpośrednio po artroskopii stawu skokowego, u większości pacjentów występuje ból i obrzęk. Należy pamiętać, że nieprzyjemne dolegliwości bólowe są i tak znacząco zmniejszone w porównaniu do metody na otwarto, podczas której nacina się tkanki na znacznej szerokości. Jeżeli ból występuje w znacznym nasileniu, można przyjąć tabletki przeciwbólowe. Po operacji pacjent przez okres 2-8 tygodni chodzi przy pomocy kul łokciowych lub w ortezie. O tym, jaki sposób odciążenia kończyny zostanie zastosowany, decyduje lekarz. Pojedyncze szwy skórne zdejmowane są po 2 tygodniach od zabiegu. Następnie należy wdrożyć specjalistyczną rehabilitację fizjoterapeutyczną. Przeciwwskazane są intensywne ćwiczenia fizyczne, aczkolwiek powrót do pełnej sprawności jest możliwy po zakończeniu leczenia.
Jak przygotować się do artroskopii stawu skokowego?
Do artroskopii stawu skokowego, należy zacząć przygotowywać się około dwa tygodnie przed jej przeprowadzeniem. Pacjenci zwykle są proszeni o wykonanie następujących badań: morfologii, prób wątrobowych, EKG, poziomu elektrolitów i cukru, oraz zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej. Jeżeli pacjent leczy się przewlekle, konieczna będzie konsultacja ze specjalistą, który może zlecić dodatkowe badania. Ponieważ przed zabiegiem podaje się znieczulenie, konieczna jest też krótka konsultacja z anestezjologiem. Wykluczy on wszelkie przeciwwskazania, wybierze odpowiednią metodę znieczulenia, odpowie na wszystkie pytania związane ze znieczulaniem. Na operacje należy zgłosić się na czczo, niezalecane jest także picie znacznej ilości płynów na krótko przed operacją.