Operacje złamania dalszej nasady kości promieniowej

Złamanie dalszej nasady kości promieniowej jest częstym urazem, który występuje głównie podczas upadku na nadgarstek. Takie urazy występują u osób w każdym wieku i towarzyszy im ból, obrzęk, ograniczenie ruchu i deformacja stawów. Kość promieniowa może złamać się w okolicy głowy i szyjki, w dolnej i środkowej części. Złamanie kości promieniowej tuż nad nadgarstkiem jest uważane za typowy uraz nadgarstka. Występuje zwykle u osób w starszym wieku z objawami osteoporozy.

W przypadku braku skierowania do specjalisty z dziedziny traumatologii dochodzi do deformacji stawu nadgarstkowego, skrócenia kości, co powoduje ograniczenie ruchomości nadgarstka. Powikłania te powodują postęp choroby zwyrodnieniowej stawów i znacząco obniżają jakość życia pacjenta.
W każdym przypadku, odnosząc takie obrażenia, należy skontaktować się z placówką medyczną i przejść odpowiednie badanie. W Centrum Medycznym Medicum można zarezerwować wizytę u traumatologa i uzyskać wykwalifikowaną opiekę medyczną. Nasi lekarze mają dostęp do nowoczesnych narzędzi do przeprowadzenia diagnostyki i niezbędnego leczenia. Klinika wyposażona jest w innowacyjny sprzęt najwyższej jakości, który pozwala nam świadczyć usługi medyczne na znaczącym poziomie od wielu lat.

Przyczyny złamania kości promieniowej

Główną przyczyną złamań w okolicy kości promieniowej jest upadek na wyciągniętą rękę. Uszkodzenie występuje również na tle osteoporozy, czyli choroby, której towarzyszy zwiększona kruchość i łamliwość kości. Na rozwój choroby najbardziej narażone są kobiety w okresie pomenopauzalnym, kiedy następuje naturalna utrata tkanki kostnej, a ryzyko złamań wzrasta nawet przy niewielkich urazach.

Osteoporoza postępuje u pacjentów powyżej 60 roku życia. W tym wieku zaleca się szczególną ostrożność w życiu codziennym. Eksperci zdają sobie sprawę z przypadków, w których nawet niewielki upadek powodował zwichnięcia i złamania nadgarstka. Złamania kości promieniowej występują również u młodych, zdrowych osób, zwłaszcza u pacjentów aktywnie uprawiających sport i dużo podróżujących.
 
 

Umów wizytę u chirurga ręki w Centrum Medycznym Medicum w Warszawie

Zadzwoń lub napisz

 
 
 

Anatomia kości promieniowej

Kość promieniowa to jedna z dwóch kości przedramienia. Górna część kości jest cieńsza i zakończona głową, która łączy się z kością ramienną. W dolnej części jej budowa rozszerza się i zajmuje prawie całą powierzchnię stawu nadgarstkowego.

Biorąc pod uwagę anatomiczne cechy opisanej powyżej budowy kości promieniowej, wyróżnia się kilka typów złamań, w których może dojść do jej uszkodzenia.

Typowe rodzaje złamań kości promieniowej:

  • Złamanie kości promieniowej w obrębie końca dalszego (uraz występuje w okolicy nadgarstka)- złamanie Collesa lub Smith’a,
  • Złamanie Galeazziego,
  • Izolowane złamanie trzonu kości promieniowej.
  • Każdy z tych typów złamań ma swoją własną charakterystykę i objawy, które są dobrze znane chirurgom urazowym. Wszelkie próby samodzielnego leczenia urazów prowadzą do rozwoju powikłań, w tym deformacji stawów, procesów infekcyjnych i zapalnych, zespołu przewlekłego bólu, ograniczenia sprawności kończyny.

Złamanie kości promieniowej w obrębie dalszego końca

Złamania kości promieniowej powyżej stawu nadgarstkowego są uważane za najczęstsze tego typu urazy. Obserwuje się je zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. U starszych pacjentów uraz jest spowodowany postępującą osteoporozą. Typowe złamanie występuje głównie podczas upadku na wyprostowaną kończynę i może być z lub bez przemieszczenia kości. W zależności od charakteru przesunięcia eksperci wyróżniają dwa rodzaje takich urazów: złamania Smitha i złamania Collesa. W przypadku złamania Collesa fragment kości promieniowej przemieszcza się do tylnej części przedramienia, a w przypadku złamania Smitha do powierzchni dłoni.

Typowe złamania kości promieniowej mogą być pozastawowe, dostawowe, zamknięte i otwarte. W momencie wystąpienia urazu pacjent odczuwa ostry ból, po którym pojawia się obrzęk, przekrwienie i krwiak. W niektórych przypadkach dochodzi do zgrzytania kości, a także patologicznej ruchliwości w stawie nadgarstkowym. Podczas badania specjaliści wykrywają deformację stawu. Dokładną diagnozę przeprowadza się po otrzymaniu wyników badania rentgenowskiego. Złożone złamania wymagają rozszerzonego badania, które obejmuje tomografię komputerową, w niektórych przypadkach rezonans magnetyczny.

Złamanie Galeazziego

Ten rodzaj uszkodzenia kości promieniowej odkrył mieszkający we Włoszech chirurg Galeazzi. Uraz polega na połączeniu złamania kości promieniowej ze zwichnięciem kości łokciowej w stawie nadgarstkowym. Uraz objawia się zespołem bólowym, obrzękiem tkanek miękkich i poważnym ograniczeniem ruchomości. Możliwe jest tworzenie krwiaków podskórnych. Złamaniu Galeazziego często towarzyszy uraz tkanki nerwowej, ucisk nerwów i naczyń krwionośnych, co często wymaga leczenia chirurgicznego. Jeśli nerwy są uszkodzone, pacjent zauważa utratę czucia w okolicy dłoni.

Na tle takich złamań często powstaje zespół cieśni nadgarstka, czyli złożona grupa objawów, która charakteryzuje się wzrostem ciśnienia w kanale nadgarstka. Po potwierdzeniu rozpoznania cieśni nadgarstka przeprowadza się leczenie chirurgiczne.

Izolowane złamanie kości promieniowej

Ten rodzaj złamania występuje przy uderzeniu w przedramię. Pacjent odczuwa ostry ból, który ma tendencję do nasilania się podczas poruszania ramieniem. Objawy w izolowanych złamaniach kości promieniowej są zwykle mniej nasilone niż w przypadku innych urazów. Powoduje to, że pacjenci często opieszale poszukują pomocy medycznej.

Diagnoza złamania kości promieniowej

W przypadku podejrzenia złamania kości promieniowej rozpoznanie ustala się na podstawie wyników badań diagnostycznych. Badanie rentgenowskie jest najbardziej powszechną metodą u większości pacjentów.

W przypadku złożonych złamań i związanych z nimi patologii stosuje się również inne metody diagnostyczne, w szczególności tomografię komputerową i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Te sposoby dostarczają maksymalnych informacji o stanie tkanek miękkich i kości, pozwalają zaplanować dalsze leczenie, w tym operację oraz precyzyjnie ułożyć proces rehabilitacji.

Leczenie złamań kości promieniowej

Sposób leczenia dobiera wykwalifikowany traumatolog. Możliwe jest zaangażowanie innych specjalistów w wykrywanie towarzyszących urazów. Opóźnienie leczenia często prowadzi do powikłań, aż do rozwoju chronicznego bólu, zauważalnych deformacji stawów i ograniczenia aktywności ruchowej. W przypadku starych złamań leczenie jest głównie chirurgiczne.

Sposób postępowania zależy od stopnia uszkodzenia i charakteru kontuzji. Lekarze Centrum Medycznego Medicum przy wyborze metod leczenia złamania kości promieniowej kierują się przede wszystkim interesem pacjenta. Specjaliści wybierają takie techniki, które pomagają przywrócić pacjentowi dobre samopoczucie i pełną funkcjonalność w możliwie krótkim czasie.

Leczenie zachowawcze

Złamanie kości promieniowej bez oznak przemieszczenia należy leczyć zachowawczo. Specjaliści unieruchamiają kończynę gipsem lub ortezą, a w przypadku bólu przepisują leki przeciwbólowe. Jeśli doszło do przemieszczenia złamania, lekarze przywracają ją do anatomicznie prawidłowej pozycji i bezpiecznie mocują w celu prawidłowego zrośnięcia się kości. Jeśli pacjent nie skonsultuje się od razu z traumatologiem, gwałtownie wzrasta ryzyko wystąpienia deformacji uszkodzonego stawu i progresji artrozy.

Szybkość gojenia się złamania zależy od jakości tkanki kostnej i wieku pacjenta. Kończyna pozostaje w pozycji nieruchomej przez 5-6 tygodni. Przez cały okres leczenia pacjent powinien okresowo odwiedzać traumatologa, aby specjalista monitorował jego stan i w razie potrzeby mógł zmienić taktykę leczenia. Kontrolne badania RTG powinny być przeprowadzane regularnie. Zdjęcie rentgenowskie pozwala na szybkie wykrycie wtórnego przemieszczenia pod gipsem i natychmiastowe podjęcie niezbędnych działań w celu jego wyeliminowania.

Unieruchomienie gipsowe lub ortezę usuwa się po około 5-6 tygodniach od złamania, ale leczenie na tym się nie kończy. Pacjenci potrzebują skutecznych środków rehabilitacyjnych, które pomogą przywrócić zakres ruchu kontuzjowanej ręce i zapobiegną rozwojowi późniejszych powikłań, w szczególności nieodwracalnych przykurczów.

Chirurgiczne leczenie złamań kości promieniowej

Jeśli leczenie zachowawcze nie daje oczekiwanego rezultatu lub nie można go zastosować ze względu na wielkość urazu, specjaliści stosują metody chirurgiczne. Najczęstszym sposobem korygowania przemieszczonych fragmentów jest osteosynteza, która może być otwarta lub zamknięta. W formie zamkniętej polega na dopasowaniu fragmentów kości bez nacięć w tkankach miękkich. Technika charakteryzuje się minimalną ingerencją. Zawsze konieczne jest unieruchomienie w gipsie lub ortezie.

Jeśli forma zamknięta nie jest możliwa, stosuje się otwartą osteosyntezę za pomocą specjalnych płytek i śrub. Chirurg wykonuje nacięcie w okolicy nadgarstka długości około 8 cm, aby uzyskać łatwy dostęp do uszkodzonej kości. Po wyeliminowaniu przemieszczenia fragmenty kości są mocowane w anatomicznie prawidłowej pozycji. Jako elementy mocujące stosuje się tytanowe płytki, które są biokompatybilne z tkankami i pozwalają na jak najszybszy powrót do zdrowia. Zespolenie niezawodnie utrzymuje fragmenty w pożądanym położeniu, dzięki czemu okres użytkowania gipsu można skrócić lub w ogóle z niego zrezygnować.
W przypadku otwartych złamań kości promieniowej stosuje się płytki tytanowe lub stabilizatory zewnętrzne, które skutecznie utrzymują fragmenty kości, zapobiegając wtórnemu przemieszczeniu. Otwarte złamanie kości promieniowej wymaga interwencji chirurgicznej w ciągu 6-8 godzin po urazie. Zewnętrzne urządzenia mocujące są instalowane na 4-6 tygodni. Taki okres wystarcza do całkowitego wyleczenia złamania.

Pełna rekonwalescencja trwa kilka miesięcy i w tym okresie zaleca się oszczędzanie leczonej kończyny, ograniczenie aktywności fizycznej.

Czynniki powrotu do zdrowia po urazie oraz możliwe powikłania

Szybkość powrotu do zdrowia po złamaniu kości zależy od wielu czynników, w tym profesjonalizmu lekarza i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Przez kilka tygodni po urazie może utrzymywać się ból, który łagodzą leki przeciwbólowe. Jeśli zespół bólowy nasila się, konieczne jest poinformowanie o tym lekarza prowadzącego.

Po unieruchomieniu kończyny pacjent powinien monitorować stan skóry w pobliżu gipsu. Jeśli zmieni kolor: zblednie lub stanie się sina, może to być oznaką ucisku naczyń krwionośnych i tkanek miękkich. Zmniejszona wrażliwość świadczy o ucisku nerwu i wymaga konsultacji z traumatologiem.

Rehabilitacja po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej

Dzięki szybkiej reakcji w celu uzyskania pomocy medycznej, urazy kości promieniowej przebiegają bez powikłań, a większość pacjentów po zdjęciu opatrunku stopniowo wraca do normalnego trybu życia i całkowicie odzyskuje utracone funkcje. Ograniczenia ruchowe mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy, podobnie jak lekki ból kończyny.

Aby przyspieszyć powrót do zdrowia i przywrócić normalną ruchomość, specjaliści przepisują indywidualne ćwiczenia z fizjoterapeutą, fizykoterapię i masaż. Szybkość odzyskania pełnej sprawności w dużej mierze zależy od działań samego pacjenta i jego chęci do jak najszybszego powrotu do zdrowia. Zaleca się, aby w pełni przestrzegać zaleceń lekarskich i regularnie zgłaszać się na kontrolę do traumatologa.

W przypadku jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu ze specjalistami Centrum Medycznego Medicum. Zalecamy, aby nie wahać się z leczeniem urazów dłoni i jak najszybciej zwrócić się o wykwalifikowaną pomoc.