Operacje złamań ręki i nadgarstka
Do najczęściej występujących rodzajów złamań ręki należą: złamania kości przedramienia, nadgarstka, śródręcza, a także złamania palców. Ze względu na skomplikowaną budowę ręki oraz jej podatność na kontuzje i urazy mechaniczne, należy zaznaczyć, że w każdym elemencie jej budowy może dojść do złamania. Do szczególnie trudnych przypadków w leczeniu, jak i w rehabilitacji, należą złamania ręki w nadgarstku. Ze względu na uszkodzenia struktur stawowych, które odpowiadają za funkcjonowanie kończyny górnej, proces rekonwalescencji znacznie się przedłuża i często wiąże się z deformacją lub upośledzeniem stawu. W tym artykule specjaliści Centrum Medycznego Medicum wyjaśnią dokładnie powyższe dolegliwości.
W jaki sposób dochodzi do złamania nadgarstka?
Nadgarstek zbudowany jest z ośmiu niewielkich kości oraz dwóch kości przedramienia, promieniowej, a także łokciowej. Złamanie ręki w nadgarstku cechuje się przerwaniem jej ciągłości kostnej w przypadku zastosowania dużej siły wewnętrznej i zewnętrznej. Dochodzi do niego najczęściej podczas upadku na rękę, w szczególności na twarde podłoże. Aby zamortyzować upadek, a w tym uchronić swoje ciało, automatycznie wystawiamy dłonie do przodu. Z racji tego, że kości kończyn górnych, a szczególnie kości nadgarstka nie są w stanie przejąć na siebie ciężaru całego ciała, następuje uszkodzenie mechaniczne. W tym przypadku wyróżnia się złamanie typu Collesa i Smitha.
Pierwsze z nich obejmuje uszkodzenie nasady dalszej kości promieniowej. Według statystyk, w największym stopniu narażone na ten uraz są kobiety po 65. roku życia. Ma to związek ze zmianami osteoporotycznymi, które często występują u pań w tej grupie wiekowej. Osteoporoza odpowiada za zmniejszenie gęstości kości, co wpływa na ich większą podatność na uszkodzenia. Złamanie Smitha jest przeciwieństwem wyżej omawianego przykładu. Tu także występuje przerwanie ciągłości dalszej kości promieniowej, ale stwierdza się odwrotne przemieszczenie odłamków, a upadek następuje na przeciwną część dłoni. W tym przypadku odwróconą do wewnątrz, przez co siła nacisku skoncentrowana jest na części grzbietowej. Na tego typu złamania również narażone są osoby starsze, z niedoborem witaminy D, ze zmianami osteoporotycznymi, a także z dietą ubogą w wapń.
Jakie są oznaki złamania nadgarstka?
Do typowych objawów złamania nadgarstka należą:
- Silny ból, który nasila się podczas wykonywania ruchu,
- Obrzęk ramienia, dłoni albo nadgarstka. Przyczyną jest szybkie gromadzenie się płynu lub / i krwi wokół złamanej kości,
- Krwiak. Powstaje, kiedy krew przenika do tkanek miękkich, nawet najbardziej powierzchownych warstw skóry,
- Cechy stanu zapalnego, czyli zaczerwienienie i ,,ucieplenie’’ skóry nad stawem,
- Ograniczony zakres ruchu w stawie promieniowo-nadgarstkowym,
- Możliwe występujące upośledzenie czucia,
- Deformacja kończyny.
Zrób krok w stronę zdrowia
Umów wizytę u ortopedy ręki
Jak zdiagnozować złamanie nadgarstka?
Proces diagnostyczny rozpoczyna się od wywiadu z pacjentem. Lekarz ustala charakter urazu oraz określa rodzaj złamania. W ten sposób ocenia, czy doszło do innego uszkodzenia lub dysfunkcji. Często przy złamaniach kości obecne są uszkodzenia tkanek miękkich takich jak: ścięgna, więzadła czy nerwy. Podstawą jest oczywiście wykonanie badania rentgenowskiego. Dzięki niemu specjalista może ustalić, czy doszło do złamania, a jeśli tak, to z jakim rodzajem mamy do czynienia. Określa się również ewentualne występowanie odłamków kostnych oraz charakter ich przemieszczenia.
Profesjonalna analiza zdjęcia rentgenowskiego jest niezbędna do podjęcia właściwej decyzji dotyczącej dalszego leczenia, dlatego w Centrum Medycznym Medicum rzetelnie podchodzimy do tego typu zadań.
Profesjonalna analiza zdjęcia rentgenowskiego jest niezbędna do podjęcia właściwej decyzji dotyczącej dalszego leczenia, dlatego w Centrum Medycznym Medicum rzetelnie podchodzimy do tego typu zadań.
Istnieją rodzaje złamań, które nie zawsze będą widoczne w obrazie RTG, dlatego po upływie co najmniej tygodnia od urazu, zlecamy wykonanie nowego zdjęcia i ponownie oceniamy. Jeżeli istnieje wątpliwość co do charakteru urazu, przeprowadza obrazowanie z użyciem tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
W jaki sposób leczyć złamany nadgarstek?
Jeżeli dojdzie do złamania nadgarstka bez przemieszczenia, leczy się je zachowawczo, czyli za pomocą unieruchomienia. Lekarz, w zależności od przypadku, zleca zastosowanie opatrunku gipsowego ramiennego, przedramiennego lub szyny przedramiennej. Decyduje on także o tym, jak długo należy go nosić. W momencie drobnego przemieszczenia kości należy wykonać ręczne nastawienie, a następnie unieruchomić rękę gipsem. Jeśli staw po nastawieniu nadal przemieszcza się lub obecne są odłamy kości promieniowej, prawdopodobnie wymagana będzie pomoc chirurga. W trakcie trwania rekonwalescencji należy nie obciążać kończyny, ograniczać ruchy i dbać o odpowiednie odżywianie, szczególnie skupić się na diecie bogatej w wapń.
W jakich przypadkach konieczna jest operacja?
Jeżeli nie da się w odpowiedni sposób nastawić odłamków złamania bądź też nie ma możliwości leczenia zachowawczego, wtedy konieczne jest przeprowadzenie operacji. Wykorzystuje się zespolenia w postaci drutów, mini śrubek lub płytek. W zależności od rodzaju złamania nadgarstka leczenie przeprowadza się w różny sposób. W przypadku złamania podgłówkowego V kości śródręcza, jeśli przemieszczenie odłamków kostnych wymaga stabilizacji, stosuje się druty Kirschnera.
Mając do czynienia ze złamaniem Bennetta, zazwyczaj będzie konieczne przeprowadzenie operacji, ze względu na skomplikowany charakter urazu. Używa się wtedy wyżej wspomnianych drutów w celu stabilizacji. Złamania kości łódeczkowatej nadgarstka również mogą wymagać przeprowadzenia zabiegu, z racji tego, że dosyć często nie można ich wykryć za pomocą badania rentgenowskiego, a pacjenci przychodzą z problemem po dłuższym czasie, kiedy zdążył się już wytworzyć patologiczny staw rzekomy. Występują wtedy powikłania w postaci zaburzeń zrostu, które leczy się operacyjnie, zespalając je śrubą (Śruba Herberta-przeznaczona dla tej kości).
Mając do czynienia ze złamaniem Bennetta, zazwyczaj będzie konieczne przeprowadzenie operacji, ze względu na skomplikowany charakter urazu. Używa się wtedy wyżej wspomnianych drutów w celu stabilizacji. Złamania kości łódeczkowatej nadgarstka również mogą wymagać przeprowadzenia zabiegu, z racji tego, że dosyć często nie można ich wykryć za pomocą badania rentgenowskiego, a pacjenci przychodzą z problemem po dłuższym czasie, kiedy zdążył się już wytworzyć patologiczny staw rzekomy. Występują wtedy powikłania w postaci zaburzeń zrostu, które leczy się operacyjnie, zespalając je śrubą (Śruba Herberta-przeznaczona dla tej kości).
W przypadku złamań śródstawowych należy przeprowadzić leczenie operacyjne. Do takich złamań należy między innymi złamanie typu Smitha. Zabieg polega na stabilizacji złamania płytką dłoniową, mając dostęp przez pochewkę ścięgna zginacza promieniowego nadgarstka. Płytki te odpowiednio dostosowują się do kształtu kości promieniowej. Zazwyczaj po takim zabiegu stosuje się ortezę. Jeśli chodzi o złamanie Collesa, najpierw lekarz ocenia, czy jest ono stabilne, czy też nie. W przypadku niestabilnym wymagana jest operacja.
Jak przebiega rehabilitacja po złamaniu nadgarstka?
Rehabilitacja jest konieczna, aby przywrócić funkcje i sprawność nadgarstka sprzed urazu. Rozpoczyna się ją jak najszybciej po zdjęciu opatrunku gipsowego, po wcześniejszej kontroli lekarskiej. Rehabilitacja głównie będzie opierać się na współpracy z fizjoterapeutą. Do najczęściej praktykowanych zabiegów rehabilitacyjnych zaliczają się:
- Ćwiczenia czynne, które polegają na wykonywaniu ruchów w obrębie nadgarstka oraz palców,
- Masaż leczniczy,
- Używanie specjalnych taśm do ćwiczeń, aby przywrócić sprawność i ruchomość nadgarstka,
- Fizykalne zabiegi takie jak: magnetoterapia (ekspozycja na działanie pola magnetycznego), krioterapia (zastosowanie w konkretnym miejscu
- bardzo niskiej ujemnej temperatury) czy laseroterapia (poprawia ukrwienie skóry). Działanie pól magnetycznych możliwe jest, gdy opatrunek
- nie został jeszcze ściągnięty, a metalowe zespolenia nadal są obecne,
- Noszenie stabilizatorów, splintów czy aplikacji z użyciem taśm Kinesiology Taping, stosowane po rehabilitacji, w celu stabilizacji.
Czego należy oczekiwać po przeprowadzonym leczeniu?
Czas rekonwalescencji jest zależny między innymi od sposobu leczenia, rodzaju złamania oraz towarzyszących uszkodzeń. W przypadku nieprawidłowego zrostu możliwe są ograniczenia dotyczące zakresu ruchu, a także bolesność. Wybierając usługi w Centrum Medycznym Medicum, masz gwarancję, że nasi specjaliści korzystają z profesjonalnego sprzętu, aby postawić prawidłową diagnozę, a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie.