Operacje złamań wadliwie wygojonego złamania kości promieniowej

Złamanie kości promieniowej występuje zazwyczaj w momencie bezpośredniego upadku na wyciągniętą rękę. Oprócz ostrego bólu przedramienia może wystąpić deformacja w postaci zmiany naturalnego ułożenia dłoni. Nerwy i naczynia krwionośne przebiegające w pobliżu złamania mogą zostać ściśnięte przez fragmenty kości, czego objawem jest drętwienie palców i osłabienie czucia w dłoni.

Aby zdiagnozować charakter złamania i wybrać dalszą taktykę leczenia, stosuje się badanie rentgenowskie, a w niektórych przypadkach tomografię komputerową. Czasami wymagane jest również USG.

Po szczegółowe informacje dotyczące badań diagnostycznych wykonywanych w Centrum Medycznym Medicum zachęcamy do kontaktu telefonicznego z naszą infolinią.
Kość promieniowa sąsiaduje z dłonią, w związku z tym istotne jest, aby odtworzyć prawidłową anatomię i właściwy zakres ruchu w stawie. Takie postępowanie pozwoli uniknąć w przyszłości problemów z ruchomością stawu. Tego typu złamania zazwyczaj leczone są zachowawczo przy użyciu opatrunku gipsowego. Niestety zdarza się, że fragmenty kości ulegają przemieszczeniu, przez co uraz goi się nieprawidłowo, Wpływa to bezpośrednio na funkcję kończyny, która nie zgina się we właściwy sposób lub występuje przykurcz i utrzymujący się zespół bólowy. Ponadto długotrwałe noszenie opatrunku gipsowego nie wpływa pozytywnie na kondycję skóry.

Leczenie zachowawcze złamania kości promieniowej przy zastosowaniu opatrunku gipsowego

W przypadku złamań bez przemieszczenia stosuje się leczenie zachowawcze z usztywnieniem gipsowym. Taki opatrunek wskazany jest na około 6 do 8 tygodni. Po leczeniu zachowawczym staw wymaga rozwinięcia motoryki, a także przywrócenia prawidłowego wzorca ruchowego poprzez właściwie dobrane zabiegi rehabilitacyjne. Podczas leczenia złamania, nawet przy niewielkim przesunięciu gipsu może dojść do niewłaściwego ułożenia kości, czego konsekwencją jest ponowne leczenie. Aby uniknąć przykrych komplikacji, proces rekonwalescencji powinien być regularnie kontrolowany przez specjalistę.

Chirurgiczne leczenie złamania kości promieniowej za pomocą osteosyntezy

Prawie wszystkie złamania kości promieniowej z przemieszczeniem wymagają leczenia operacyjnego poprzez nastawienie i stabilizację fragmentów kości zwane osteosyntezą. Jest to metoda, która pozwala na jak najpełniejsze przywrócenie funkcji ręki i nadgarstka osiągnięcie prawidłowych możliwości ruchowych.
Kończyna odzyskuje pełną sprawność po około 3 miesiącach. Jednak zanim pacjent całkowicie powróci do codziennych czynności, zalecane jest rozwinięcie kompletnej motoryki ręki za pomocą ćwiczeń przepisanych przez lekarza. Dzięki zastosowaniu stabilizatorów ćwiczenia można wdrożyć już 1-2 tygodnie po zabiegu.

W zależności od rodzaju złamania (rozdrobnione, wieloodłamowe, o znacznym lub nieznacznym przemieszczeniu) wyróżniamy kilka opcji stabilizacji:

  • Płytą i śrubami
  • Zewnętrznymi stabilizatorami
  • Śrubami
  • Drutami Kirschnera

    Osteosynteza kości promieniowej przy wykorzystaniu płytki

    Przy znacznym przesunięciu fragmentów tkanki kostnej osteosynteza kości promieniowej jest wykonywana przy pomocy tytanowej płytki specjalnie do tego przeznaczonej. Płytkę zabezpiecza się do za pomocą śrub. Po zabiegu następuje zszycie tkanki pacjenta, a następnie stosuje się opatrunek gipsowy lub ortezę. Po operacji przepisuje się środki farmakologiczne: leki przeciwbólowe, suplementy przyspieszające regenerację kości oraz jeśli zajdzie potrzeba preparaty zmniejszające obrzęk tkanki. Po zabiegu następnego dnia pacjent wychodzi do domu. Szwy należy ściągnąć po upływie 14 dni.

    Stabilizacja drutami Kirschnera

    W przypadku złamań pozastawowych u pacjentów z dobrą jakością tkanki kostnej możemy zastosować stabilizację złamania za pomocą drutów Kirschnera. Fragmenty kości mocuje się przy pomocy drutów wprowadzanych przez skórę. Taki opatrunek wystaje w niewielkim zakresie ponad rękę pacjenta. Zaletą tego typu rozwiązania jest to, że nie ma potrzeby wykonywania dużych nacięć, jednak przebieg leczenia należy monitorować, aby nie doszło do zapalenia w miejscu wstawienia grotów. Powyższe rozwiązanie jest praktykowane przez około 6 tygodni.

    Wadliwie wygojone złamania kości promieniowej

    Przy wadliwie wygojonych złamaniach może pojawić się powracające uczucie bólu, ograniczenia ruchowe jak sztywność stawów i inne dolegliwości objawiające się, np. drętwieniem i obrzękiem palców dłoni. W takich przypadkach najwłaściwszym rozwiązaniem będzie leczenie operacyjne z wykorzystaniem płytek mocujących. Podczas zabiegu osteotomii kość jest łamana, nastawiana i ponownie mocowana w prawidłowej pozycji. W momencie stwierdzenia jakiegokolwiek ubytku kości, np. jeżeli kość zrosła się, ale wystąpiło skrócenie jej długości, taki ubytek wypełnia się poprzez pobranie materiału od pacjenta z grzebienia biodrowego, lub kością syntetyczną, która w ciągu dwóch lat jest odbudowana w tkankę. O wskazaniach do przeprowadzenia zabiegu decyduje stan pacjenta, który ocenia lekarz przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań.
    W kwestii wadliwie wygojonych złamań i następującego po nich ponownego leczenia działania pooperacyjne w tym rehabilitacja obejmują te same środki co w przypadku świeżego urazu. Różnica dotyczy wyłącznie wydłużenia czasu rehabilitacji, jakiej powinien poddać się pacjent po bezpośrednim leczeniu.

    Patologia, która rozwija się w wyniku niewłaściwego zrostu kości promieniowej, powinna być rozpatrywana z punktu widzenia wystąpienia niestabilności stawu nadgarstkowego. Leczenie operacyjne ma na celu przywrócenie pełni funkcji ruchowych.

    Na wszelkie pytania i wątpliwości dotyczące leczenia powikłań po wadliwym wygojeniu ręki odpowiadają nasi specjaliści po wcześniejszym umówieniu na konsultację. Aby ustalić termin wizyty, zapraszamy do kontaktu z Centrum Medycznym Medicum.

    Znieczulenie stosowane w leczeniu operacyjnym złamania kości promieniowej

    Wszystkie powyższe operacje z reguły przeprowadzane są przy znieczuleniu przewodowym. Lekarz wprowadza substancję znieczulającą w okolicę splotu ramiennego pacjenta, gdzie przechodzą naczynia unerwiające całą kończynę górną. Całkowita utrata czucia utrzymuje się do 24 godzin . Taka forma znieczulenia jest zwykle dobrze tolerowana przez pacjentów. Dodatkowo wykonywana jest premedykacja, której zadaniem jest przygotować emocjonalnie pacjenta do zabiegu i usunąć lęki pojawiające się wraz z przystąpieniem do operacji. W zależności od przypadku stosowane jest również znieczulenie ogólne. Za ostateczny wybór metody znieczulenia odpowiada anestezjolog przed zabiegiem.

    Jeśli powyższy artykuł wydał Ci się wartościowy i chcesz dowiedzieć się więcej na temat opisywanego przez nas schorzenia, zapraszamy do kontaktu z Centrum Medycznym Medicum. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji w przypadku urazów w postaci złamań oraz innych dolegliwości bólowych.